Hello, I am back and couldn’t be happier! The past couple of weeks have been difficult. I felt the need to take a break from the blog and I don’t regret my decision. So naturally you are wondering what happened and I am here to answer your questions.
It all started a Friday night a couple weeks ago. I received one of those calls we all dread. My mother was on the other side of the line, telling me she was feeling unwell. She had high blood pressure and shortness of breath and she was heading to the local hospital. I felt so helpless being far away and all I could do was wait. After a set of tests and an overnight at the hospital, my mother was diagnosed with a pulmonary embolism. Instantly she was admitted for a few days and began antithrombotic treatment.
I immediately booked my ticket and after a four and half hours bus ride, I was back in my hometown. My anxiety levels were skyrocketing until the moment I saw my mother for the first time. I felt all the feelings, especially the bad ones. The truth is that the whole situation caught me off guard. I stayed by her side three days and nights at the hospital until she got a discharge. At this point, I want to say that all the doctors and nurses in the hospital were working so hard to provide the best possible care for all patients, despite the difficulties they are facing.
When my mother came back home, I decided to extend my visit and stay for one extra week to help her around the house and keep her company. Thankfully, she is recovering well and is determined to take good care of herself to prevent something like that to happen again. My mother is a lucky lady. She is surrounded by people she loves, me and my fiance, my brother, her sister and brother-in-law, her lovely friends and few relatives. She had numerous visits during her hospital stay and later at home. I believe that at moments like these, people show their true colors, and the ones that love and care for you will be there for you.
The days passed quickly with running errands and spending time with my mother. Two days before leaving, my father’s youngest sister and daughter took a trip to my hometown and visited us. I had the pleasure of spending time with my cousin after many years since she lives abroad and my mother enjoyed an outing in the city with good company.
I didn’t celebrate Halloween as I was planning and had to store all the Halloween decorations when I came back home. However, I was lucky enough to score a few Halloween cookies from my favorite bakery at my hometown the Bake Spot. Mrs. Teta did it once again, with yummy and beautiful sugar cookies. Now I am prepping for Christmas and I have to hold myself not put out my Christmas tree, but not for long.
Last Tuesday, I finally returned home. To be honest, I was turned. I wanted to stay a few more days but at some point, I knew I had to get back. I am calling my mother even more than I did in the past and planning to return in a few weeks for the Holidays with my fiance. It took me a few days to get the handle of things and today I am finally back.
My plan is to post daily this week. I have lined up a great guest post for Wednesday and on Friday I will send out my first newsletter with a little delay.
If you haven’t subscribed yet, you should SUBSCRIBE now.
I want to thank you for your love and support during this blog break. I read all your messages and felt so grateful for this little internet corner and the connections and relationships I have formed through blogging. Stay tuned for great content and beautiful surprises that I am planning for you during the Holiday Season!
Γεια σου, επέστρεψα και δεν θα μπορούσα να είμαι πιο χαρούμενη για αυτό! Οι τελευταίες εβδομάδες ήταν κάπως δύσκολες και ένιωσα την ανάγκη να κάνω ένα διάλλειμμα από το blog κάτι για το οποίο δεν μετανιώνω καθόλου. Είναι φυσικό να αναρωτιέσαι τι συνέβη και είμαι εδώ για να απαντήσω στις ερωτήσεις σου.
Όλα ξεκίνησαν μία Παρασκευή πριν μερικές εβδομάδες. Έλαβα ένα από εκείνα τα τηλεφωνήματα που όλες απευχόμαστε να χρειαστεί να απαντήσουμε. Η μητέρα μου ήταν στην άλλη άκρη της γραμμής, και μου είπε ότι δεν αισθανόταν καλά. Είχε αυξημένη αρτιριακή πίεση και δυσκολία στην αναπνοή και θα πήγαινε στο νοσοκομείο για να δει τι συμβαίνει. Ένιωσα τόσο ανύμπορη καθώς λόγω απόστασης δεν μπορούσα να είμαι εκεί μαζί της. Μετά από μία σειρά εξετάσεων και μία διανυκτέρευση στο νοσοκομείο, η μητέρα μου διαγνώστηκε με πνευμονική εμβολή. Αμέσως εισήχθει στην παθολογική κλινική για παρακολούθηση και αντιθρομβωτική αγωγή.
Μόλις, έμαθα την διάγνωση, έκλεισα εισιτήριο και μετά από διαδρομή τεσσεράμιση ωρών με το λεωφορείο, ήμουν στο Βόλο. Το άγχος μου είχε χτυπήσει κόκκινο μέχρι τη στιγμή που είδα τη μητέρα μου για πρώτη φορά. Η αλήθεια είναι ότι η όλη κατάσταση με έπιασε απροετοίμαστη, καθώς δεν υπήρχαν συμπτώματα ή κάποια προειδοποίηση. Έμεινα στο πλευρό της στο νοσοκομείο τρεις ημέρες και τρεις νύχτες μέχρι να πάρει εξιτήριο. Σε αυτό το σημείο, θα ήθελα να πω, πως οι γιατροί και οι νοσοκόμες στο νοσοκομείο δουλεύουν σκληρά για να προσφέρουν την καλύτερη δυνατή φροντίδα για όλους τους ασθενείς, παρόλες τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν.
Όταν η μητέρα μου επέστρεψε σπίτι, αποφάσισα να παρατείνω τη διαμονή μου για μία ακόμη εβδομάδα για να τη βοηθήσω στο σπίτι και να της κρατήσω συντροφιά. Ευτυχώς, αναρώνει και είναι αποφασισμένη να φροντίσει τον εαυτό της με τον καλύτερο δυνατό τρόπο προκειμένου να μην ξανασυμβεί. Η μητέρα μου είναι τυχερή. Περιστοιχίζεται από ανθρώπους που την αγαπούν, εμένα και το έτερον μου ήμισυ, τον αδερφό μου, την αδερφή της και τον θείο μου, τους αγαπημένους φίλους της και μερικούς συγγενείς. Καθ’όλη τη διάρκεια της νοσηλείας της, δέχτηκε πολλές επισκέψεις όπως και αργότερα στο σπίτι. Πιστεύω ότι σε τέτοιες στιγμές, οι άνθρωποι δείχνουν τον πραγματικό εαυτό τους. Αυτοί που σε αγαπάνε και νοιάζονται για εσένα θα είναι και αυτοί που θα είναι δίπλα σου.
Οι ημέρες πέρασαν γρήγορα με δουλειές στο σπίτι και εκτός σπιτιού, αλλά και με ποιοτικό χρόνο με τη μητέρα μου. Δύο ημέρες πριν φύγω, η μικρότερη αδερφή του πατέρα μου και η κόρη της επισκέφτηκαν το Βόλο και εμάς. Είχα την ευκαιρία να περάσω χρόνο με την ξαδέρφη μου μετά από πολλά χρόνια, καθώς εκείνη ζει στο εξωτερικό και η μητέρα μου απόλαυσε μία βόλτα στην πόλη με καλή παρέα.
Δεν γιόρτασα το Halloween όπως είχα σχεδιάσει και μόλις επέστρεψα στο σπίτι, αποθήκευσα τα διακοσμητικά που είχα αγοράσει. Είμαι όμως έτοιμη για το Halloween της επόμενης χρονιάς. Παρόλα αυτά, ήμουν τυχερή και βρήκα μερικά κουλουράκια για το Halloween από τον αγαπημένο μου φούρνο και ζαχαροπλαστείο στο Βόλο, το Bake Spot. Η κυρία Τέτα έκανε το θαύμα της για άλλη μία φορά. Τώρα ετοιμάζομαι για τα Χριστούγεννα και πραγματικά κρατιέμαι για να μην κατεβάσω το Χριστουγεννιάτικο δέντρο, αλλά όχι για πολύ.
Την προηγούμενη Τρίτη, επιτέλους επέστρεψα σπίτι μου. Για να είμαι ειλικρινής, διχάστηκα. Από τη μία ήθελα να μείνω και άλλο μαζί με τη μητέρα μου και από την άλλη κάποια στιγμή έπρεπε να γυρίσω. Τηλεφωνώ ακόμη πιο συχνά πλέον στη μητέρα μου, ίσως υπερβολικά πολλές φορές, το παραδέχομαι. Προς το παρόν, σχεδιάζουμε να περάσουμε τις γιορτές στο Βόλο. Χρειάστηκα μερικές ημέρες για να βάλω σε μία τάξη όλα όσα είχα αφήσει πίσω όταν έφυγα και σήμερα επιτέλους επέστρεψα.
Έχω προγραμματίσει καθημερινά ολοκαίνουργια post, ανάμεσα τους και ένα υπέροχο guest post τη Τετάρτη. Tην Παρασκευή θα στείλω το πρώτο μου newsletter με μία μικρή καθυστέρηση.
Εάν δεν έχεις εγγραφεί ακόμη, κάνε ΕΓΓΡΑΦΗ τώρα.
Θέλω να σας ευχαριστήσω όλες για την αγάπη και την υποστήριξή σας κατά τη διάρκεια αυτού του διαλείμματος. Διάβασα όλα τα μηνύματά σας και είμαι πραγματικά ευγνώμων για αυτή τη μικρή γωνιά στο διαδίκτυο και τις σχέσεις που έχω δημιουργήσει μέσα από το blogging. Μείνε συντονισμένη για υπέροχα καινούργια post και όμορφες εκπλήξεις που ετοιμάζω για την περίοδο των Γιορτών!
image source: The EveryGirl
